Zespół Turnstile po latach znów dotarł do Warszawy. Grupa, która dziś szturmem podbija sceny, pokazała, jak połączyć underground z mainstreamem.
Wokalista Brendan Yates przyznał, że sam nie może uwierzyć, iż od ostatniej wizyty Turnstile w Polsce minęło siedem lat. Przez ten czas z undergroundowego zespołu hardcore’owego wyrośli na jednego z największych przedstawicieli sceny… no właśnie, hardcore’owej? Z założenia tak, o czym świadczyło ostre pogo pod sceną i to specyficzne poczucie jedności wśród fanów charakterystyczne dla sceny hardcore’owej. Ale nie ma co ukrywać, że album Never Enough ma tyle wspólnego z hardcore’em, co „Czarny album” Metalliki z thrash metalem.
Dziś Turnstile jest po prostu mainstremowym zespołem, który na koncertach podtrzymuje ducha podziemia, grając muzykę, w której jest ostro, ale też trafi się nawet klimat The Police (I Care). W zasadzie od pierwszego refrenu Never Enough na Letniej Scenie Progresji wzbiły się tumany kurzu spod glanów i trampek fanów w różnym (ale przeważająco młodym) wieku. Na szczęście popołudniowy deszcz ustał tuż przed koncertem i zrobił się przyjemny wieczór. O ile nie oberwało się łokciem od kogoś w pogo, to na głowie mógł wylądować surfujący fan. Klimat zupełnie jak w małym klubie, tylko że mówimy o zespole, który za moment pewnie będzie zapełniał stadiony.
Koncert Turnstile w Warszawie skupił się na dwóch ostatnich płytach: Glow On i wydanej zaledwie kilka tygodni temu Never Enough, ale sięgnęli aż do epki Step To Rhythm z 2013 roku serwując 7, Keep It Moving i Pushing Me Away, przy okazji pokazując, jaką długą drogę przeszli.
Niezwykła energia bije od Turnstile na żywo – nie tylko od ruchliwego, aczkolwiek dość małomównego wokalisty, ale też choćby od nowej gitarzystki, Meg Mills, czy od basisty Franza Lyonsa, który często szczerzył zęby do fanów. Niezwykłe jest też, że ta (choć miejscami wybitnie taneczna to jednak ogólnie niełatwa) muzyka odbija się tak szerokim echem.
Poniżej galeria z koncertu Turnstile w Warszawie autorstwa Bartka Koziczyńskiego.
